Voor de moderne man is porno geen schuldig pleziertje meer—het is een dagelijks ritueel.
In een artikel uit 2020 in Psychology Today schat Michael Castleman dat vrijgezelle mannen gemiddeld 25 minuten per dag naar porno kijken, terwijl mannen met een partner ongeveer 7,5 minuten spenderen. Castleman merkt op dat voor velen het dagelijkse pornomoment net zo gewoon is als een koffiepauze. Voor Gen Z-mannen—de generatie die is opgegroeid met onbeperkte toegang tot alles—zijn de gevolgen verwoestend geweest. Porno heeft mijn generatie gevormd—of beter gezegd: misvormd.
Porno is uiteraard een complex probleem. Zelfs voor christelijke mannen—die porno niet alleen zien als een “slechte gewoonte” maar als een ernstige zonde die ze gemotiveerd zijn te overwinnen—zijn de oplossingen niet eenvoudig. Porno draait immers niet alleen om lust. Het gaat ook over eenzaamheid, schaamte, digitale overprikkeling en een cultuur die directe bevrediging verheerlijkt, maar geen middelen biedt voor duurzame bloei. We leven in een wereld die seks als het hoogste goed verheft, om het vervolgens te degraderen tot een product. We zijn oververzadigd door prikkels, maar verhongerd naar verbinding. Er is geen simpele oplossing voor iets dat zo diep geworteld is. Maar soms is er, zelfs midden in een complex probleem, een plek om te beginnen.
Hoe porno Gen Z heeft gevormd
Ik leidde onlangs een kleine groep middelbare scholieren—jongens uit Gen Z. Ik vroeg hen: “Als je elke dag een jaar lang porno zou kijken, denk je dat dat invloed zou hebben op hoe je leeft?” Het antwoord was duidelijk. Natuurlijk zou het dat doen. Ze hoefden het niet uitgelegd te krijgen. Het is hun realiteit. Ze voelen de frustratie, de schaamte en hoe het hen heeft veranderd. En ze zijn uitgeput.
- Het heeft onze kijk op seks gevormd: verwachtingen verdraaid, extremen aangemoedigd en ons getraind om te verlangen naar nieuwigheid in plaats van intimiteit.
- Het heeft onze kijk op relaties gevormd: de voorspelbare, on-demand bevrediging van een scherm verkozen boven de complexiteit (en uitdagingen) van een ander mans.
- Het heeft ons zelfbeeld aangetast: ons zelfvertrouwen ondermijnd en ons zelfbeeld beschadigd, doordat we ons meten aan digitaal opgevoerde lichamen en seksuele prestaties.
Porno is een drug. De lijst met bijwerkingen en gevolgen is enorm. Verslaving is een dagelijkse realiteit. Stoppen kan onmogelijk lijken.
Ik stelde mijn groep een vervolgvraag: “Als 10 minuten porno per dag je hersenen kan vormen, wat denk je dat 10 minuten in de Bijbel kan doen?” Het was geen dramatisch “mic-drop” moment, maar er verscheen een sprankje hoop op hun gezichten toen ze de onverwachte waarheid begonnen te overwegen.
Porno heeft ons gevormd. Maar de Bijbel kan ons nog krachtiger vormen.
Porno leert een Bijbelse waarheid
Als jonge man begrijp ik maar al te goed waarom zoveel jongens moeite hebben om hun Bijbel te lezen: diep vanbinnen geloven ze niet dat het zal helpen. Ja, de psalmist bad om lichamelijke en geestelijke genezing: “Genees mij, HEER, ik ben radeloos” (Psalm 6:2, NBV). Maar ik geloofde dat die hoop voor hem was—niet voor mij.
Gen Z is opgegroeid met directe bevrediging. Alles wat we willen—vermaak, informatie, eten, kleding en zelfs sociale bevestiging—is beschikbaar met één klik. We zijn grootgebracht met dopaminemedia, met al hun kunstmatige highs, goedkope kicks en directe resultaten.
Dus wanneer een jonge man zijn Bijbel openslaat, een hoofdstuk leest en geen dopaminepiek of kippenvel ervaart, is het gemakkelijk te denken: Wat heeft dit voor zin? Wanneer de vormende kracht van de Bijbel jaren nodig heeft voor iets wat algoritmes in seconden doen, denkt hij al snel: Dit werkt niet. En dan komt er een stille frustratie jegens God, vergelijkbaar met een verwend kind: “Het is míjn geestelijke groei, en ik wil het nu!”
Ironisch genoeg onthult zijn strijd met porno precies de waarheid die hij betwijfelt: Kleine gewoontes vormen je op diepgaande manieren. Tien minuten dagelijkse porno vormt denkpatronen, verandert verlangens, beïnvloedt je spraak en verandert je relaties. Het maakt mensen tot objecten, intimiteit tot een prestatie en tevredenheid tot orgasme.
Wat als 10 minuten per dag in Gods Woord—als vervanging van 10 minuten porno—dat kon omkeren? Niet onmiddellijk. Niet van de ene op de andere dag. Maar langzaam, gestaag, krachtig.
Geestelijke strijd om neurale paden
De meeste jongens denken dat bevrijding van porno een dramatisch, levensveranderend moment vereist. Soms werkt God op die manier. Maar vaker werkt Hij door een langzame, gestage vernieuwing van ons denken.
Misschien rol je met je ogen. Wil je zeggen dat als ik de Bijbel lees, ik stop met porno kijken? Ik heb het geprobeerd. Het werkte niet!
Ik begrijp je. De Bijbel openen en verwachten dat je verleiding verdwijnt voelt als een glas water gooien op een bosbrand. En je hebt gelijk—de Bijbel alleen is niet genoeg. Maar het is wel een solide basis. Het geeft je de waarheid, gewoontes en hoop die je nodig hebt om terug te vechten.
De Bijbel leert je:
- je te omringen met een gemeenschap die je verantwoordelijk houdt (Hebreeën 10:24–25),
- je zonden te belijden (Jakobus 5:16),
- met vertrouwen tot God te naderen (Hebreeën 4:16),
- te bidden zonder ophouden (1 Thessalonicenzen 5:17),
- je gedachten te richten op wat boven is (Kolossenzen 3:2),
- en te vertrouwen op Gods onverbrekelijke liefde (Romeinen 8:38–39).
De Schrift vormt je niet slechts eenmalig—maar elke dag opnieuw.
Bevrijding van zonde draait niet om één moment. Het draait om de dagelijkse beslissing om te blijven vechten.
Wetenschappelijk onderzoek bevestigt dit. Herhaalde gedragingen creëren neurale snelwegen. Voor Gen Z zijn de paden richting pornografie breed en stevig. Maar ze zijn niet onveranderlijk.
- Porno leert je mensen te gebruiken. De Bijbel leert je hen lief te hebben (Genesis 1:27).
- Porno leert je vluchten. De Bijbel leert je schuilen in God (Psalm 46:1).
- Porno kweekt lust. De Bijbel kweekt zelfbeheersing en liefde (Galaten 5:22–23).
De strijd is reëel. Maar de oplossing is niet enkel verzet. Het is vervanging—door iets beters.
Meer dan alleen geestelijk
Porno gedijt in isolement, verveling, eenzaamheid en ontkoppeling. Daarom is geestelijke vorming niet iets dat je alleen doet.
We hebben nodig:
- gemeenschappen van belijdenis, verantwoording en hoop-
- vriendschappen die meer bieden dan afleiding—die aanwezigheid bieden,
- kerken die niet alleen zeggen “Doe dat niet”, maar een beter, rijker beeld geven van seksualiteit, werk, rust en lichamelijkheid.
De vraag die je moet stellen
Je wordt altijd ergens door gevormd.
De vraag is: waardoor?
Wat als de strijd tegen porno niet alleen draait om het afleren van iets slechts, maar om het aanleren van iets goeds?
Als je je toelegt op dagelijkse Schriftlezing, zal de Heilige Geest nieuwe neurale paden vormen. Langzaam maar zeker zul je verschil gaan zien. De vlucht in porno zal verbleken bij de rust die je vindt in God. Zondige verlangens zullen niet alleen worden onderdrukt, maar vervangen worden door heilige verlangens.
De Schrift wordt je anker.
Porno heeft Gen Z-mannen gevormd.
Maar de Bijbel kan dat ook.
Welke van de twee vormt jou?
Luke Simon
Luke Simon is contentstrateeg bij The Crossing en volgt een master theologie aan het Covenant Theological Seminary. Hij schrijft over Gen Z, technologie, mannelijkheid en de kerk. Luke woont in Columbia, Missouri, samen met zijn vrouw, Gigi.
