Je kent het wel: je komt terug van een conferentie, kamp of andere geestelijke hoogtepunt. Je hart brandt, je hoofd zit vol nieuwe inzichten, je voelt je dichter bij God dan ooit. Alles lijkt mogelijk. Maar dan… een paar dagen later is het weggezakt. Je valt terug in oude patronen. Het vuur voelt gedoofd. En ergens bekruipt je het gevoel: “Ben ik alweer terug bij af?”
Als we een zomer in gaan vol kampen, festivals en conferenties, is het goed om stil te staan bij dit fenomeen. Want hoe krachtig zo’n moment met God ook is, het leven met Hem speelt zich af in het dagelijks brood, niet in de taartstukken die we af en toe krijgen.
Hier zijn vijf tips om met een terugval of dip om te gaan, zodat het niet het einde is van je proces, maar juist een verdieping ervan.
1. Laat een uitglijder niet het hele proces onderuithalen
Terugvallen betekent niet dat je alles kwijt bent wat je ontvangen hebt. Een misstap ontkracht niet het werk dat God al in je begonnen is. Groei is zelden lineair. Wees mild voor jezelf en laat je niet terugtrekken in een neerwaartse spiraal van schuld of hopeloosheid. Erken: “Dit was niet wat ik wilde, maar het is ook niet het einde.”
“Ik ben er zeker van dat Hij die in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus.” – Filippenzen 1:6 (HSV)
2. Verstop je niet – stap in het licht en herinner je Zijn genade
Als we struikelen, is de eerste reflex vaak schaamte: “Ik stel God teleur. Ik moet dit eerst oplossen voordat ik terug naar Hem kan.” Maar juist dán roept God ons niet op om weg te kruipen, maar om in het licht te stappen. Niet om je zonde tentoon te stellen, maar om je herstel te ontvangen.
Jakobus 5:16 zegt: “Belijd elkaar de overtredingen en bid voor elkaar, opdat u gezond wordt. Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand.” (HSV)
Dat Griekse woord wat wij vertalen met ‘gezond worden’, is veel rijker dan alleen genezing van een wond — het betekent ook: ‘to bring out ones salvation, to free from sin’. Dus het uitlichten van redding en op die manier het bevrijden van zonde. Dát is herstel: niet dat jij jezelf weer opricht, maar dat Gods genade je optilt, weer zichtbaar maakt, en je vrijheid schenkt.
Dus: verstop je niet. Poets het niet weg. Wees eerlijk tegenover God en je buddy. Niet om te blijven hangen in falen, maar om ruimte te maken voor vergeving. Herinner jezelf aan wie je bent in Christus – vergeven, geliefd, en hersteld.
3. Reflecteer – wat gebeurde er nou echt?
Een terugval komt zelden uit het niets. Sta stil bij vragen als:
- Wat triggerde dit moment?
- Was ik al moe, afgeleid, of geestelijk verslapt?
- Waren er omstandigheden die me uit balans brachten?
- Wat kan ik van dit moment leren?
Reflectie is geen zelfveroordeling, maar een manier om te groeien in inzicht. Het leert je dingen die je weer helpen wanneer je de volgende keer midden in de strijd staat. En vergeet niet om God ook hierin uit te nodigen.
“Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leid mij op de eeuwige weg.” – Psalm 139:23-24 (NBG51)
4. Herinner jezelf aan wat God heeft gedaan
Een uitglijder wil je vaak laten vergeten wat God nét daarvoor heeft gedaan. Maar juist dan is het belangrijk om jezelf eraan te herinneren:
- Wat sprak God tot je tijdens die conferentie?
- Welke beloften ontving je?
- Welke stappen zette je al?
Schrijf ze op. Lees ze terug. Getuigenissen uit je eigen leven zijn wapens tegen ontmoediging. Ze helpen je te vechten met wat je weet, niet met wat je voelt.
5. Zoek het dagelijks brood – niet alleen de taart
Conferenties zijn geweldig. Inspirerend. Versterkend. Maar ze zijn bedoeld als aanvulling, niet als vervanging van je dagelijkse leven met God. Zoals taart niet je hoofdmaaltijd is, zijn conferenties niet je geestelijke basis.
Zoek God in het kleine: het stille gebed, het eenvoudige Bijbelmoment, het wandelen met Hem door gewone dagen heen. Dat is waar echte kracht groeit. Niet in de hoogtepunten, maar in de volharding.
“Geef ons heden ons dagelijks brood.” – Mattheüs 6:11 (NBG51)
Tot slot
Een dip is niet vreemd. Het is menselijk. Maar je bent niet overgeleverd aan je gevoelens of fouten. Gods werk in jou is niet afhankelijk van jouw perfecte prestatie. Hij is trouw — ook in de dalen tussen de pieken.
Ga dus met moed de zomer in. Geniet van de conferenties. Maar weet: je echte voeding ligt in je dagelijkse wandel met Jezus. En dáár groeit het Koninkrijk.
